De reiger.

Ik heb weer wat gevonden wat me wel leuk lijkt om te maken, namelijk een reigerachtig iets dat lijkt te vliegen als het waait.
We zullen zien.



We beginnen met het uitzagen van de romp en de kop. Daar horen natuurlijk ook twee vleugels bij en een staart.






















De beide vleugels worden met pianoscharnieren aan de romp.bevestigd. Die moeten onafhankelijk van die romp kunnen bewegen.













Een impressie van de reigerkop. Mooi man!












Het onderstel waar het geheel op bevestigd is met de krukas die de draaiende beweging van de wieken moet omzetten in een op en neer gaande beweging.

De vogel kan door een systeem van in elkaar passende buizen op en neer bewegen. De dikste buis zit vast in het onderstel en de dunste buis is in de vogel bevestigd. 

Dit is zodanig gemaakt dat de vogel wel op en neer kan bewegen maar niet om zijn as kan draaien

Om een bout aan de as te bevestigen moet ik weer eens een oud ambacht uit de kast halen . 

Er moet electrisch worden gelast, iets wat ik al vele jaren niet meer heb gedaan. Maar het lukt nog prima!

Aan die bout wordt het wieken kruis bevestigd.

Hiernaast zien we de eerste proefopstelling.

De bedoeling is dat de romp op en neer gaat bewegen doordat de wind  de propellers aandrijft en dat de vleugels op gelijke hoogte blijven waardoor het net lijkt of de vogel vliegt.

Het blijkt nu dat het allemaal te zwaar is voor de wieken. De vogel weegt bijna een kilogram en dat is te veel van het goede voor de propellers.
Ik had al zoveel mogelijk gewicht weggenomen door de romp uit te hollen, maar dat was dus niet genoeg.
Daar moet iets op gevonden worden.......maar hoe?????

Wat zou je denken wan een contragewicht dat meehelpt om de vogel naar boven te trekken?
Dat gaan we uitproberen.










Met een geïmproviseerde draaibank is een katrolletje gecreëerd waarover de kabel voor dat gewicht geleid moet worden.
Een brok lood van 800 gram moet de verlossing schenken.
Ik ben benieuwd!